Henk Koning – Kunstenaar

HENK KONING (1946)
Meesteroog voor de schoonheid van het leven
“Alles is liefde”

Snoer van disciplines

Het is een wat niet voor de hand liggende combinatie; opleidingen en werkervaring in sport, onderwijs, wetenschap, en kunst. En toch zijn deze disciplines de kralen aan het curriculum vitae snoer van Henk Koning, met hart en ziel een ‘Mug’ oftewel Haarlemmer.

“Qua vorming heb ik het meest gehad aan sport en sportiviteit in alle opzichten, ook mentaal.” Als internationaal topjudoka, met daarnaast nog drie Elfstedentochten op zijn naam, verbond hij later deze ervaringen van wilskracht, doorzettingsvermogen en discipline met studies en een loopbaan in het vakgebied van onderwijspsychologie en didactiek. Zo ontwikkelde hij onder meer met deze stapeling van kennis en kunde aan de VU Amsterdam een speciaal bewegingsprogramma voor mensen met Asperger, een autisme spectrum stoornis. Henk bezit de kwaliteit van authentiek leiderschap en heeft de gave van het ‘ontdekken’ om dan door middel van training talent bij anderen te ontwikkelen dat anders onopgemerkt was gebleven. “Je moet mensen veel aanbieden om autonoom te kunnen worden en hun eigenheid te laten ontdekken. Ik probeer ingewikkelde dingen toegankelijk te maken met mijn nieuwsgierigheid en leergierigheid om potentie bij anderen bloot te leggen.”

Scheppingsenergie

In zijn ouderlijke huis was er slechts ‘verhulde’ kunst. Zijn moeder was coupeuse. Na het onfortuinlijke vroeg overlijden van zijn vader, die accountant was en Henk pas 13 jaar, ontdekte hij tekeningen van zijn hand. Ook de echte opera’s die zijn vader luisterde zoals ‘La Traviata’ ziet Henk als zijn vaders ingebedde liefde voor kunst. Henk zijn aangeboren scheppingsenergie en innerlijke drang om ook artistiek te creëren naast zijn carrière bracht hem in de avonduren naar de modeltekenenlessen van Michiel van Overbeeke. Daarnaast dichtte hij veelvuldig zijn zielenroerselen met veelzeggende titels zoals: ‘verwarring’, ’devotie’, ’vleugelvlam’, ‘ontmoeting’ en ‘Aristo Gode’.

Aan de herkenning van de wijsheden in de Griekse mythologie ontleent hij waarschijnlijk ook zijn ode aan de schoonheid van de vrouw. De godin Aphrodite, in het Romeinse rijk Venus genoemd, is voor Henk de ultieme belichaming van schoonheid en haar beeld prijkt dan ook op zijn piano. Hij heeft een voorliefde voor naakten. Zijn modellen ogen nooit mager. Als beeldhouwer benadrukt zijn werk vooral de vorm. Het zandloperfiguur, synoniem voor zijn vrouwelijke schoonheidsideaal en tegelijk het  tijdbeeld van de Italiaanse schonen zoals La Loren. “Ik maak borsten en billen groter bij naakten net zoals Rubens. Picasso schilderde ook volle vrouwen. Een vrouw is de mooiste vorm op aarde” Dat kunstenaars muzen nodig hebben, oorspronkelijk Griekse godinnen die werden opgeroepen ter inspiratie, is evident. Hier is de wens de vader van de kunstenaars gedachte en lachend zegt hij: “het liefst twee muzen.”

 Kunst

“Gevoel voor kunst kun je ontwikkelen. Je bouwt voortdurend maar het is nooit af. Ik ben een ideeënman en voer ze onmiddellijk uit om er vorm aan te geven. Ik droom veel en probeer ze te realiseren, als het dan niet leuk is en niet lukt is het niet erg. Als ik er anderen bij nodig heb is het ook goed.” Dat is precies de reden dat Henk het kunstenaarscollectief ‘King’s Dutch Art Collective’  heeft opgericht. Een multi-creatief platform en concept voor kunstmanifestaties voor beeldend kunstenaars, schrijvers, dichters, fotografen, documentairemakers en ander denkbare en ondenkbare kunstvormen zoals magiërs en chef-koks. “Zo breng je een boel kunst bij elkaar.” Henk beeldhouwt, schildert en dicht, een trias.  Zoals een goed ondernemer in zijn bloed heeft zitten, met oog voor kwaliteit, verhandelt hij met liefde kunst van anderen.

“Kunst raakt me of het raakt me niet. Het interesseert me aangenaam of onaangenaam. De verrijking van kunst is de ervaring van schoonheid in het algemeen. Het moet esthetisch hoge waarden hebben op allerlei terreinen. Kunst spreekt voor zichzelf zoals de schoonheid van een landschap voor zichzelf spreekt. Kunst moet zich kunnen onderscheiden, het moet geen dertien in een dozijn zijn en het handschrift moet meteen te herkennen zijn. Ontwikkeling door een nieuwe stroming die ontstaat, zoals Picasso’s werk, die had ook een blauwe en roze periode. Kunst is geen fratsende mensen, geen creativiteit maar artisticiteit, een levenswijze. Het hoogste ultieme. Kunst is overgave aan de schoonheid. Zijn antwoord op de vraag of de toekomst van de kunst de digitale is, is uitgesproken. “Technische hoogstandjes zijn creatief, niet kunstzinnig.” Macabere kunst laat Henk liever liggen dat maakt hem fysiek meteen misselijk, het mist de schoonheid.

Paradijs

Bij zijn liefde voor het wonder van het leven, behalve dan de kunst van de Haagse school, Manet, van Dongen, William Turner, Breitner en Klimt, hoort de natuur. In zijn tuin vindt hij het paradijs tussen een veelheid aan kleur. De beweging van de wolkenpartijen, de vogels, de vijver en de kunst tussen het lover brengen rust en beschouwing. Regenboogzebra Zippo, zo tussen het groen geplaatste moderne kunst, geeft de kunstknipoog, humor en speelsheid van Henks karakter weer. Geluk is voor hem ook daar waar het licht altijd is, gewoon om hem heen. Het paradijs onder handbereik. De ‘Apocalyps’ ziet Henk als een ontdekkingsreis, iets om te integreren, niet het ondergaan van hoe ongelofelijk erg het ooit is. De ziel van Henk die tot het einde wil meemaken wat het leven te bieden heeft. “In noodsituaties komt je ware kracht boven. Bij elk dilemma komt je ware aard boven, niet je intelligentie. Je karakter, je doorzettingsvermogen, er vol voor gaan, discipline. In de handeling zit de kracht niet in de gedachte.” Over deugden; wijsheid en moed zijn belangrijke pijlers voor Henk, afgunst de slechte. Met de ondeugd onkuisheid heeft hij geen problemen; hij grijnst.

Muziek ís kunst zegt hij. Met de flower power periode heeft hij niets, het inactief in het luchtledige liggen staren op het gazon past niet bij hem. De sportman in hem die altijd in beweging wil zijn. Paradoxaal, en best kenmerkend voor die twee kanten van zijn sterrenbeeld vissen; verraadt zijn Facebook de sixties zangeres Janis Joplin haar vertolking van ‘Summer time’ liefde. “Lekker rauw” geeft hij toe. Met zijn scherpe opmerkingsgave wijst hij intussen even op een muisje dat over de grond van de interviewlocatie etensrestjes bijeen scharrelt. Hij overziet de dingen in zijn geheel, zegt hij. Toch dat Meesteroog.

Wat hij nog wil bereiken is dat hij nieuwe horizonnen mag blijven ontdekken.

“Lifetime is just a second away, use it!” Henk Koning die het leven in the flow leeft to the maximum. Zijn grote liefde komt pas aan het einde van zijn leven zegt hij.

‘Forever young’ verveelt dan ook nooit… ‘All Stars’ gympen ook niet. En een leugentje over dat ‘young’ heeft zo zijn voordelen, het is maar hoe je kijkt en wat je ziet…

“ Kom naar de rand, zei hij. We kunnen niet, Meester we zijn bang. Kom naar de rand, zei hij. We kunnen niet, Meester we zijn bang. Kom naar de rand, zei hij. Ze kwamen. Hij duwde hen. Ze vlogen.
Guillaume Apollinaire 1880-1918

Tekst © Josette Berg 2016